Umowa lojalnościowa zazwyczaj jest ściśle związana z umową o pracę. Może być zawarta w tym samym czasie, co właściwa umowa o pracę, stanowić aneks do niej lub być włączona w jej treść. Zapisy umowy lojalnościowej można określić jako zakaz konkurencji, skierowany do pracownika. Co powinno się znaleźć w umowie lojalnościowej?
Umowa lojalnościowa - charakterystyka
Umowa lojalnościowa zawierana jest między pracodawcą a pracownikiem w sytuacji, gdy ten pierwszy chce zatrzymać pracownika w przedsiębiorstwie. Ma to miejsce zwłaszcza w sytuacji, gdy pracodawca finansuje pracownikowi studia, szkolenie lub kurs, które w znaczący sposób wpływają na jego wiedzę i umiejętności, a co za tym idzie, zwiększają wartość pracy. Nic zatem dziwnego, że pracodawca nie chce, by wyszkolony pracownik niedługo po ukończeniu edukacji przeszedł do firmy konkurencyjnej i tak wykorzystywał zdobytą wiedzę. Zakaz konkurencji, wyrażony w takim kontrakcie, jest swoistym ograniczeniem zasady wolności pracy, według której każdy pracownik ma prawo wybrać miejsce, w którym będzie pracował. Umowa lojalnościowa musi być zawarta w formie pisemnej i choć nie ma przepisów, które by to nakazywały, dla bezpieczeństwa (zwłaszcza pracodawcy) należy zapisać jej postanowienia.
Po pierwsze - strony
Stronami umowy są pracownik, który podejmuje jakąś formę uzupełniania wiedzy, i pracodawca, który zobowiązuje się ją finansować. Należy dokładnie wskazać strony w treści kontraktu, chyba, że zapisy umowy lojalnościowej ujęto w treści innej umowy, na przykład umowy o pracę, pierwszej lub kolejnej. Przez wskazanie stron rozumie się podanie ich nazwy i danych, adresu zamieszkania lub siedziby, numeru PESEL lub wpisu do KRS/CEiDG/REGON.
Po drugie - przedmiot umowy i wynagrodzenie
Przedmiot umowy lojalnościowej ma charakter dwojaki: z jednej strony jest to suma, jaką pracodawca wyłoży na wykształcenie pracownika, z drugiej natomiast praca, którą pracownik świadczy przez wskazany w umowie czas na rzecz pracodawcy i w którym nie może podjąć tego samego rodzaju pracy na rzecz firmy konkurencyjnej. Ważne jest to, by w kontrakcie wskazać długość okresu świadczenia pracy przez pracownika. Niekiedy jest to czas trwania umowy o pracę na czas określony, do której aneksem jest umowa lojalnościowa, często jednak obejmuje ona też kilka miesięcy lub nawet lat po ustaniu umowy o pracę. Jest to dopuszczalne, ale obwarowane pewnymi warunkami. Najważniejszym z nich jest obowiązek wypłacania pracownikowi pensji przez czas trwania zakazu konkurencji, czyli także po ustaniu stosunku pracy - może to być pełne wynagrodzenie, choć zazwyczaj jest to 25% otrzymywanego do tej pory przez zatrudnionego wynagrodzenia.
Po trzecie - warunki odstąpienia od umowy
To bardzo ważny punkt umowy lojalnościowej. Ze względu na to, że stosunek pracy nie zawsze jest tak trwały, jak zakładały na początku strony, warto sformułować zasady rozwiązania kontraktu. Co do zasady, pracownik, który rozwiązuje stosunek pracy, a więc także umowę lojalnościową, ma obowiązek zwrócić pracodawcy koszty, które ten poniósł w związku z kursami lub szkoleniem pracownika. Nierzadko w kontrakcie pracodawca zawiera także sumę odszkodowania, jakie pracownik musi uiścić na jego rzecz. W praktyce często zarówno zwracają koszty edukacji, jak i odszkodowanie firmy, do których przechodzą pracownicy.
Po czwarte - przepisy końcowe, miejsce i data zawarcia umowy i podpisy stron
W przepisach końcowych strony regulują takie kwestie, jak sąd właściwy do rozwiązywania konfliktów, wynikających z umowy, ilość egzemplarzy kontraktu i terminy wypłacenia odszkodowania. Poza tym umowa powinna być oznaczona datą i miejscem jej podpisania, a także podpisana przez strony. Zobacz też:Umowa o pracę Dzień wolny za święto
